گاوهای تازهزا با تغییرات متعددی مواجه میباشند از جمله: زایش کردن و انداختن جفت، شروع تولید شیر، و قرار گرفتن نوک پستانها و رحم در معرض باکتریها میباشد. همچنین از دیگر تغییرات میتوان به عوض شدن جیره و مواد خوراکی و اضافه کردن موادی که سیستم ایمنی را بهبود میدهد اشاره کرد .
در این شرایط گاوها با خطرات زیادی مانند ناهنجاریهای متابولیکی مواجه می شود. محققان کرنل برای هر کدام از ناهنجاریهای متابولیکی زیر میزان هزینة از دست رفته را گزارش کردند.
تب شیر 334 دلار
جابجایی شیردان 340 دلار
باقی ماندن جفت 285 دلار
کتوز 145 دلار .
خوراندن آب و مواد مغذی به گاوها، جهت جلوگیری از این مشکلات، مسئله جدیدی نیست. در یک فارم شیری در Wisconsin در دهة 1950 ما پیشنهاد کردیم که به گاوهای تازهزا 5 گالن آب حاوی مواد مغذی ، بلافاصله بعد از زایش به آنها خورانده شود. در ادامه صحبت از آقای Bill سؤالاتی پرسیده میشود.
علت اینکه بیشتر مردم به گاوهای تازهزا مواد آبکی میخورانند(تغذیه اجباری) چیست؟
این روشی است تا مطمئن شدیم گاوها مواد مغذی و مایعات با ترکیبات لازم که میتواند ناهنجاریهای متابولیکی را به حداقل رساند دریافت میکند. زیرا در این هنگام ممکن است که گاو نتواند مقدار لازم یا حجم کافی را مصرف کند. محققان Iowa برآورد کردهاند که 10 درصد گاوها در ایالات متحده جهت برنامه خوراندن مواد آبکی و دارویی(تغذیه اجباری) انتخاب میشوند.
* چه راه و روشی استفاده شده است؟
مقدار و حجم استفاده شده جهت درمان یکسان میباشد این سیستم برای سالهای زیادی استفاده میشد. برای مثال، 500 میلیلیتر یا یک پاینت از پروپیلن گلیکول یا یک قرص از کربنات کلسیم که حاوی 50 گرم کلسیم میباشد خورانده میشد. جدیداً مدیران حجم بیشتری که حاوی مقدار بیشتری مواد مغذی (1 یا 2 پوند مواد مغذی) بوسیله پمپ دستی (مانند پمپ ماگرس) یا پمپ الکتریکی میخورانند.
آیا حجم بیشتر سودمند میباشد؟
حجمهای زیاد آب (5 تا 15 گالن) ممکن است جایگزین حجم فیزیکی و وزن از دست رفته، در اثر خارج شدن گوساله، مایعات و غشاهای رحم شود. (120 تا 170 پوند) گاو چند ساعت قبل از و هنگام زایش نمیتواند آب مصرف کند. محققان مینو سوتا گزارش دادند که حجم آب داده شده بسیار مهم میباشد. اگر در دو یا سه مرحله آب را بخورانیم می توانیم حجم داده شده را به 2 تا 5 گالن کاهش می دهیم .
* کدام گاوها و کی؟
بلافاصله بعد از زایش خوراندن آب می تواند ،الکترولیتها و مواد مغذی لازم را برای گاو تأمین کند. بعضی محققان گزارش دادهاند اگر گاو به اولین وعده خوراندن مواد آبکی جواب نداد و یا اینکه هنوز بی حال بود لازم است که این کار را برای دومین و سومین بار تکرار کنیم . براین اساس میتواند چندین روش مختلف جهت خوراندن بیان نمود.
1- خوراندن فقط در گاوهایی که ناهنجاری متابولیکی یا وضعیت سلامتی خوبی قبل از دورة شیردهی ندارند انجام شود.
2- در تمام گاوهای تازهزایی که شکم سوم یا بیشتر دارند انجام شود.
3- عمل خوراندن در تمام گاوها از جمله تلیسهها، انجام گیرد.
ممکن است که تلیسهها به کلسیم احتیاج نداشته باشند امّا گلوکز، آب و الکترولیتها میتواند برای تلیسهها سودمند باشد که میتوانیم آن را به تلیسهها بخورانیم.
از چه مواد خوراکی میتوان استفاده کرد؟
پروپیونات کلسیم (5/0 تا 1 پوند در هر وعده درمان) یک منبع سریع و قابل دسترسی از کلسیم را تأمین میکند. عمل پروپیونات به جذب و وارد شدن کلسیم به خون کمک کند بدین صورت که انرژی لازم را برای این انتقال فراهم میکند. این دارو در زمان کمبود کلسیم در خون (هیپو کلسیم)، تب شیر و مشکلات کتوزی میتوان استفاده کرد.
پروپیلن گلیکول (250 تا 500 گرم در هر وعده درمان) میتواند به عنوان منبعی از گلوکز در خون باشد هنگامی که مصرف ماده خشک پایین آید یا دام مبتلا به کتوز شود میتوان استفاده کرد.
کشت مخمر (100 تا 250 گرم در هر وعده درمان) میتواند باعث تحریک باکتریهای هضم کننده فیبر، کاهش سطح اسید لاکتیک در شکمبه و سبب پایداری محیط شکمبه میشود.
کلراید پتاسیم ( 25/0 پوند یا 120 گرم در هر وعده) و کلراید سدیم (25/0 پوند در هر وعده ) میتواند جایگزین الکترولیتهای از دست رفته شود و بالانس مواد معدنی خون را بهبود بخشد. بسیاری از مردم مخلوطی ازالکترولیتهای گوساله را بکار می برند .
سولفات منیزیم (25/0 پوند در هر وعده) میتواند به عنوان منبعی از منیزیم باشد که ممکن است در هنگام زایش سطح آن در خون کاهش یابد. هنگامی که در اثر تب شیر مقدار منیزیم خون پایین میآید تغذیه مقدار زیاد منیزیم میتواند مفید باشد. گاو مقدار منیزیم مورد نیاز خود را از طریق جذب کردن امّا نه از طریق موبیلیزاسیون(برداشت) از استخوانها یا یافتها، تنظیم میکند.
فسفات سدیم (یک دهم پوند یا 45 گرم در هر وعده) در صورت تشخیص کمبود فسفر به وسیله دامپزشک میتواند به عنوان منبع فسفر استفاده شود در هنگام تب شیر و مشکلاتی مانند آن میتوان استفاده کرد.
مواد معدنی کم نیاز آلی (براساس مکمل استفاده شده مقدار آن توصیه شده است) میتوانند سطح این مواد را در خون افزایش داده و باعث بهبود سیستم ایمنی و بر علیه بیماریها عمل کنند.
پروبیوتیکها (براساس سازنده شرکتها میتواند مقدار آن تغییر کند). میکروبهایی میباشند که بطور مستقیم به دام خورانده میشوند و باعث تحریک فعالیت تخمیر در شکمبه و مصرف خوراک میشود.
پودر یونجه (5/0 تا 1 پوند در هر وعده) میتواند به عنوان منبعی قابل تخمیر از پروتئین و کربوهیدراتها در شکمبه باشد. (ارزش نسبی خوراکی آن بالای 150 میباشد.) مشکل استفاده از پودر یونجه، حل شدن و پمپ کردن آن میباشد.
بیکربنات سدیم (25/0 تا 34/0 پوند در هر وعده درمان) میتوان به عنوان منبع سدیم و همچنین بافر pH شکمبه جهت بهبود هضم و مصرف خوراک عمل کند.
کولین محافظت شده (15 گرم در روز) میتواند باعث وارد شدن متیل دِنور و خارج کردن چربی (لیپید) از کبد شود چربیهای داخل کبد ممکن است باعث سندروم کبد چرب شوند.
مایع شکمبه (یک گالن برای هر وعده درمان) همچنین استفاده میشود برای گرفتن مایع شکمبه احتیاج به گاو، تلیسهها یا گاو نر فیستوله شده داریم در این زمینه گزارشات نشان میدهد که گاوهایی که با کاهش مصرف خوراک (گرسنگی) مواجه هستند میتوانند سریعاً به مایع شکمبه پاسخ دهند.
سودی از خوراندن مورد انتظار میباشد؟
Texas و همکاران در این زمینه مطالعهای روی 110 گاو 58 تلیسه انجام دادند. آنها 5/2 گالن آب (گروه شاهد)، 5/2 گالن آب بعلاوه 10 انس پروپیلن گلیکول (PG) و در گروه سوم از 5/2 گالن آب با 24 انس پروپیونات کلسیم (Ca prop) به صورت مایع به گاوها می خوراندند. نتایج آزمایش در جدول زیر آمده است.